Dinsdag 17 April 2012

Dinsdag ochtend

De dikke jassen weer uit de kast want er stond een koude wind vanmorgen in de polder.

 Ook de honden waren in de polder helemaal "dol" door de harde wind en de koudere temperatuur.
Er werd gerend en gespeeld en sommige honden hadden wind tegen wanneer hun naam genoemd werd.
Zal vast komen door de weersverandering!

 Maar genoten hebben ze zeker.
Cooper vindt al die drukte zo zo en blijft liever bij ons lopen of hij loopt te schooieren in de bosjes en het riet.

 Euan, Gabber en Frido hebben elkaar weer gevonden en Frido weet Euan zover te krijgen om samen in de sloot te gaan.
Al bedenkt Euan zich bijtijds en zijn alleen zijn poten en buik in aanraking geweest met het water, wat vast veel te koud was.

 Roderick laat blaffend weten dat hij het weer helemaal naar zijn zin heeft in de polder.
En ook de andere honden genieten van de ruimte en de luchtjes.

 Zelfs Luna is super aktief en rent en speelt samen met Bonk.

Als de wind zich in onze rug bevindt keren wij huiswaarts om de honden thuis te brengen.



Dinsdag middag

Vanmiddag is de polder veranderd in een saaie en natte boel.
Het is gaan regenen en ook de wind is steviger geworden.
Diep in onze jassen gekropen gaan we aan de wandeling beginnen want dan krijgen we het vanzelf warm.

 Gelukkig merken de honden helemaal niets van de regen en rennen en spelen gewoon door.
Alleen neemt Bink nu geen duik in het water, want hij is al nat genoeg!

 Wanneer het aardig door gaat regenen gaan de kleinere honden toch wat in protest.

 Zeker als we ook nog eens besluiten om "het ruigere terrein" te betreden.
Even een ogenblik van bezinning (meent ze dit echt!), je hoort de honden het bijna denken.
Ja ik meen het en even later wandelen ze allemaal gezellig mee.
Wanneer Muts een bal vindt is het hek van de dam en heeft zij geen last meer van kou, nattigheid of hoog gras.

 En maakt het ruige terrein het juist spannend voor de honden.
Al is het extra zwaar voor Yoi en Obi aan de lange lijnen die regelmatig vastzitten en aardig wat extra kracht vergen.
Maar een goede sportieve oefening!

Budo is het ondanks alle beloningen en toejuichingen minder eens met de situatie.
Staart en koppie laag en al balend loopt ze mee.
En dat kunnen we natuurlijk niet over ons hart verkrijgen, dus hop...... op de arm en richting het pad.
Zodra het pad is bereikt komt dit prinsesje weer helemaal tot leven, nu alleen nog even de regen kunnen uitschakelen en ze heeft de perfekte wandeling!

Dus maar duimen dat het morgen beter weer is!