Donderdagochtend
Vol goede moed beginnen we deze winterse donderdag met het ophalen van de honden.
En dat valt allemaal niet mee, want onderweg valt de eerste sneeuwbui en de verwachtingen zijn ook niet opperbest.
Wanneer we richting Maassluis rijden zien we pas hoe slecht het weer is en hoe glad de wegen zijn.
Er ligt al een auto in de berm van de snelweg en al snel mogen we niet harder dan 50 km/uur rijden.
Wanneer we eenmaal in de polder zijn lijkt het ineens allemaal ver achter ons te liggen.
Want behalve dat er nog ijzel in ons gezicht valt, rennen en spelen de honden erop los.
Gabber maakt rare bokkesprongen en Toontje ziet dit als een uitdaging voor een sprintje.
Ook heeft Euan een stok gevonden en rent en dolt erop los.
Ondertussen de andere honden uitdagen voor een spelletje.
Aktie genoeg om warm te blijven, al hebben de kleinere en oudere honden daar meer moeite mee.
En dus besluiten we de wandeling aan te passen zodat iedereen er plezier aan beleeft.
Na een heerlijke wandeling brengen we de honden naar huis, althans dat is de bedoeling!
De rijksweg naar Maassluis staat inmiddels vast met een enorme file, door de gladheid zijn er auto's van de weg geraakt.
Dus besluiten we een andere route te nemen, en er wordt dan ook echt stap-voets gereden.
Dit zorgt voor veel oponthoud en ook de kleine straatjes zijn bijna niet meer te begaan voor ons.
Zo nemen we dan ook het besluit om de honden waarvan we zeker weten dat de baasjes thuis zijn, op te bellen en af te zeggen voor vandaag.
Jammer genoeg kunnen zij vandaag niet mee wandelen.
Ik bedank dan ook de baasjes voor hun begrip en medewerking voor vanmiddag.
De honden die echt met hoge nood op ons zitten te wachten, halen we op en voorzien we van een aangepaste wandeling in de polder van Schiedam.
Even lekker dollen in de inmiddels hagelstorm.
Want de sneeuw is overgegaan in hagel en ijzel.
Al met al een voor ons en het verkeer niet geheel ideale dag maar hopenlijk wordt het morgen beter!
En dan wil ik jullie ook nog het mysterie van de spreeuw vertellen.................
...................................................................................................................
Je hebt van die dagen..... en vandaag was echt zo'n dag!
Tijdens het ophalen van de honden voor de ochtendwandeling ligt er op de weg een aangereden spreeuw nog na te spartelen.
Nou èèn ding..... dat kan ik echt niet aanzien of wachten tot er een ander alsnog overeen rijdt.
Dus uit de bus en spreeuw in een handdoek gewikkeld en mee de bus in.
Dan maar even onderweg stoppen bij een dierenarts ofzo.
De ochtendroute brengt ons langs het dierenasiel waarop ik besluit te stoppen en de spreeuw af te geven.
Dus kenneltje open...... abrakadabra...... handdoek leeg en geen spreeuw meer te bekennen!
Hmmmmm heel de bus af gezocht en behalve een aantal onschuldige hondenogen is er in heel de bus geen veertje of vogeltje meer te bekennen.
Wij onverrichtte zaken weer van het asiel weggereden in de hoop dat wij de spreeuw nog wel ergens tegenkomen.
Ik kan jullie vertellen dat ik eind van de dag bij het schoonmaken van de bus, taal nog teken van een spreeuw heb mogen vinden.
Dus mocht uw hond na vandaag ineens gaan fluiten of gaan zingen........ dan weten we waar de spreeuw in gebleven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten