Wanneer de gordijnen open gaan lijkt het of het vandaag alle kanten op kan gaan.
Van regen naar zonneschijn en andersom.
Dus eerst maar even met de eigen viervoeters een frisse neus gaan halen en polsen wat de dag ons kan gaan brengen.
Misschien toch nog van de "oude stempel" want buienradar wordt niet bekeken.
En dan gaan we op weg om de honden op te halen want de dinsdag kan officieel beginnen.
Denk dat we de dinsdag vandaag maar omdopen in "het grazende gajes" want wat een dolle boel was het weer vandaag.
Behalve dat het natte gras erg lekker was en er als een stel koeien werd gegraasd was er ook volop tijd voor actie.
Terwijl de plukken gras nog uit de bekken steken wordt er af en toe een sprintje ingezet en rennen Finn en Storm erop los.
Maar ook Gabber krijgt zijn dolle 5 minuten en wordt vol verbazing aangestaard door Cooper die zich als enige vandaag echt niet druk gaat maken.
Jamie en onze witte tornado zijn na een sprint hun energie kwijt en kunnen dan ook in normale pas meewandelen.
Na het verwijderen van hier en daar een grasspriet kunnen de honden hun benches betreden en kan de thuisreis gaan beginnen.
Dinsdagmiddag
We spreken vanmorgen vooral van het "grazen" en vanmiddag staat meer in het teken van "gajes".
Een groep dolle dwaze viervoeters maken de polder onveilig met gekke bokkensprongen.
Harrie bijt de spits af en de rest volgt vanzelf.
Tommie gaat het spel aan met kleine Yoi en Balou doet gezellig mee.
Wanneer we de sloten naderen besluit ik Balou even aan de riem te doen zodat hij niet te vies thuiskomt.
Nadat we de sloot zijn overgestoken en een aantal meter verder zijn gelopen denk ik dat de kust veilig is, maar helaas denkt onze Balou daar anders over en neemt samen met Frido nog even een sprintje terug naar het water....... helaas toch een natte Balou.
Ook Frido heeft zijn ondeugende bui en neemt Harrie daarin graag mee.
Zo zijn we op de terugweg Harrie uit het oog verloren maar blijkbaar heeft hij al even bij de bus gekeken of we er al aankwamen.
Daarna komt hij terug rennen en gaat voor zijn wandelvrienden plat op zijn buik.
Harrie straalt van ondeugendheid en natuurlijk kun je niet anders dan lachen om deze kwajongensstreek.
Ook de Semmen houden het niet droog vandaag en schooieren er lekker op los.
Storm is gelukkig "sneldrogend" , ideaal voor hond en ons!
Als we Bo tegenkomen tijdens de middagwandeling is het helemaal feest en gaat de staart van Sean een paar verdiepingen hoger.
Rennen en spelen met elkaar, geweldig.
Maar Storm neemt de tijd en snuffelt eerst even de omgeving na wat er allemaal in "zijn" polder heeft plaatsgevonden.
Na een heerlijke wandeldag met (jawel) zelfs vanmiddag veel zon, nemen we afscheid van de honden en brengen deze naar hun mandjes.
Tot de volgende wandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten