Een herfstachtige Prinsjesdag op deze tweede dinsdag van de maand.
Wind en regen...... dit jaar hebben we een vroege herfst!
Als de honden opgehaald zijn rijden we door naar de polder voor een onstuimige wandeling want ook de honden hebben "de wind onder de kont".
Pelle en Webert hangen de dolle jonge hond uit en rennen en rotzooien door de polder. Een goede gewenningsoefening is het dan ook als daar ineens de buizen liggen. Even snuffelen en kennismaken en dan kunnen de remmen los.
Fenna snuffelt in het hoge gras want het is toch wel vreemd wat daar zo ineens ligt.
Gabber heeft vandaag geen zin om mee te lopen, alles op het gemak vandaag.
Dus gaat Dex er maar even bij zitten......
Even een gaapje want als je 's morgens van je bed wordt gelicht voor een wandeling moet je toch wel even langzaamaan wakker wroden.
Webert en Pelle hebben de grootste lol en op afstand kijkt Fenna toe.
Maar dan ..........
Gaat ook bij Fenna het actie belletje rinkelen en doet zij gezellig mee.
Aan socialisatie vreemde voorwerpen geen gebrek vandaag en Pelle en Webert zijn met een dikke tien geslaagd.
Cooper kijkt eens toe naar al die drukte en als iedereen weg is gegaan dan kan hij rustig kijken bij de buizen en moet er natuurlijk even gemarkeerd worden.
Na flink uitgewaaid te zijn keren we langzaam terug naar de bus en brengen we de honden thuis.
De ochtendploeg wordt ingeruild voor de middagshift die vol smart op ons zitten te wachten.
Dinsdagmiddag
Vanmiddag waait de bus richting de polder.
Voor de honden van de middaggroep zeker geen straf want wat een plezier is er ook vanmiddag.
Een doodle middag die elkaar opzoeken voor een spelletje.
Pelle en Tommie neus aan neus, uitdagen voor een sprintje, wie begint?
Nu kun je goed zien dat Pelle al een echte kerel wordt en bijna even groot als Tommie is.
Als er gerent wordt is ook Bram van de partij en wat kan hij rennen zeg!
De doodles zijn zo onder de indruk dat deze stoppen met rennen en alleen maar naar Bram kijken.
Vier doodles op een rij..... Pelle voorop, Tommie, Luna en Storm.
Webert voelt zich helemaal thuis tussen de labradors.
Vrolijk kwispelend begroet hij ze èèn voor èèn.
Maar blijft tenslotte "hangen" bij Joep die nu van dezelfde hoogte is en waar je prima mee kan spelen.
Maar of Joep hier zo blij mee is?
De paden op en velden over.......
De polder is vanmiddag even onveilig verklaart want er wordt zo gerend en gedold dat de paden, velden en ook de sloten tijdelijk niet bereikbaar zijn.
Sem, Balou en tenslotte ook Harrie (die naast het bruggetje stapt!) komen nat terug bij de bus.
Na een grondige poetspartij kan de thuisreis gaan beginnen en brengen we de honden thuis.
Tot de volgende wandeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten