Het is weer tijd geworden voor onns dagelijkse wandeluitje richting het bos. Trappelend staan ze te wachten tot wij 'eindelijk' de deuren openen zodat het dollen kan beginnen.
De deuren zijn nog maar net open of de honden gaan al helemaal los. Vooral Balou en Boef hebben de tijd van hun leven.
Stagiaire Mirte doet haar best om alle honden namen uit haar hoofd te leren maar het zijn er nogal wat! Fenna luistert altijd naar haar naam en wordt dan ook gebruikt als 'testhond'. Mirte moet nog even doorkrijgen hoe hard of zacht ze moet roepen voor de honden haar kunnen horen.
Sofi en Balou zijn als echte jongen dondersteentjes de lolbroeken van de groep. Basso en Dex zijn normaal de druktemakers van de groep maar over die 2 jongen honden kunnen ze niet heen.
Er is genoeg te doen voor groot en klein op de Donderdagmorgen.
even uitrusten.
Bobbie wil graag alles zien en dus raast hij als een echte haas heen en weer tussen alle honden.
Bono struint zelf wel door het gras heen.
Nu de honden nog netjes schoon zijn brengen we ze richting de bus. Morgen zullen de baasjes een iets minder schone hond terug krijgen met de weersvoorspellingen van de Vrijdag.
Donderdagmiddag
We hebben afscheid genomen van de ochtend wandelaars en de middag wandelaars een warm welkom gegeven.
Jazz en Mirte beginnen rustig aan hun wandeling.
Op de achtergrond worden de pootjes ondertussen al gerekt en gestrekt maar krullenbol Kaya komt altijd eerst haar mensenkroeltjes halen.
Tuur zat op z'n gemakje te krabben maar wordt overladen met knuffels van Kaya en Diesel. Andere Kaya en Melle kijken liever vanaf de zijlijn toe.
Al is Balou nog zo'n dondersteentje, nu met de kleine Kensi in ons midden doet hij zo zijn best om rustig te blijven!
De o zo stoere Basso is in een lieverdje veranderd en fungeert als echt vaderfiguur, wijkt geen seconde van Kensi's zijde af en houdt iedereen goed in de gaten die te dicht bij komen.
Wel erg spannend met al die honden om je heen maar een kijkje nemen in het bos is toch ook wel erg leuk.
Het is een echte beestenboel, er wordt druk gerend en gespeeld maar ook tijd genomen om zij aan zij met elkaar te wandelen.
Nu alles nog droog is kan Yara haar gang gaan tussen de bladeren en stokken, morgen wordt het maar afwachten hoe lang we droge pootjes kunnen houden.
Moe maar voldaan springen de wandelaars in de bus, vooral de kleine Kensi ligt al snel te slapen in haar hokje.
We zien jullie morgen weer met nieuwe avonturen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten