Donderdagochtend
Ook deze morgen rijdt de honden taxi weer langs de deuren en kunnen de druk trappelende viervoeters instappen. Op naar ons bos.
Met alle staartjes vrolijk de lucht in beginnen de wandelaars in het frisse bos. Fenna met haar dikke vacht hoeft zich geen zorgen te maken om de kou!
De koppen worden bij elkaar gestoken door Cooper, Fenna en Nino. Soof neemt het er van om is flink uit der dak te gaan.
Voor wie het rustig aan wil doen is er genoeg tijd over gelaten om rustig te snuffelen maar eerst wordt er gedold en rollenbollen de honden door het natte gras.
Sasha houdt haar jas nog maar even aan aangezien de donkere wolken steeds dichterbij komen. Noor vond het in het begin nog erg spannend om met ons mee te gaan maar ze is compleet bijgedraaid. Spelen met Arnold en Sem om vervolgens zelf nog even verder te gaan met de dolle vijf minuten.
Bailey zit weer prachtig in haar vacht nadat ze bij de kapper is geweest en showt haar mooie krullen bij Balou en de wandelaars die aan de andere kant van het hek aan het spelen zijn.
Donderdagmiddag
De ochtendwandelaars liggen ondertussen al weer warm te slapen in hun eigen mandjes wanneer Yara en Storm het spits afbijten in het bos.
Voor de twee kameraden geen racespelletjes maar vooral rustig genieten van alle luchtjes en zoeken naar de perfecte boom om de plasjes tegen te doen.
Soms worden er groepjes gevormd en ook deze middag is het zo ver. We hebben de fanatieke spelers en de rustige toekijkers.
Groot ontmoet klein!
Basso en Kensi zijn qua grootte een wereld van verschil maar dat maakt Kensi niets uit. Als een echte stoere chick huppelt ze onder hem door en plant haar kleine kontje precies tussen zijn voorpoten zodat hij niet anders kan dan haar alle aandacht geven!
De honden weten als geen ander wanneer het weer tijd is om naar de bus te vertrekken en doen er alles aan om nog een paar extra speelminuten te krijgen. Melle en Joep trekken nog een laatste sprintje helemaal naar de andere kant van het bos zodat we ze niet zien (denken ze).
Vandaag hadden we een ook een stoere vent in ons midden die de groep kwam versterken, Morris! Nog wat onder de indruk van alle nieuwe vriendjes en de nieuwe omgeving stapte hij het bos in maar eenmaal gewend wandelt hij of er nooit iets is veranderd.
Uiteindelijk komen Joep en Tuur toch maar aangerend want de bus naar huis missen willen ze toch ook maar niet.
Morris moeten we eerst nog even wakker schudden voor hij thuis is, al die indrukken daar wordt je ook wel moe van!
We zien jullie morgen weer tijdens de laatste wandeling van de week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten